Efkâr-ı âfâkîden uzak, mekân-ı dîdârın;
Mevlânâ'yı anlamamak hüner midir, edep midir?
Nazar-ı cahîlîn örttüğü nûr-ı hakîkatın,
Sînelerden haykırması gerek, dudakların!
Tasavvuf yoluna dalıp aşkın nuruna eren,
Mevlânâ'yı anlayanların gönülleri diridir.
Şems'in dostluğunu bilenler hakikati gören,
Cahil olanların gözlerini kapar gaflet perdeleri.
Hakikat sözleriyle dolu Mevlânâ'nın eserleri,
Sonsuz bir hazinedir, arayıp bulmak gerekir.
Dedikodularla kirlenmiş saf zihinleri,
Gerçeğe ulaştıracak olan nur-ı hakîkatir.
Kayıt Tarihi : 24.3.2023 16:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!