Mevlana hz... Şiiri - Hasan Belek 2

Mevlana hz...

Belh’ten yola çıktı, sevda seliyle,
Gönüllere girdi, Mevlana Celal.
Aşkın deryasında, coştu diliyle,
Kalplere nakşetti, Mevlana Celal.

Şems’in nuru değdi gönül bağına,
Yeni bir âlem açtı, onun çağına.
Hikmet incileri dizdi canına,
Canlara can kattı Mevlana Celal.

Konya’da parladı irfan kandili,
Sözleri şerbet oldu gönül eri.
Seması döndürdü aşkın timsali,
Vuslata kanatlan Mevlana Celal.

Ne dediyse haktı, gönül sırrıyla,
Aşkın ateşini yaktı, harıyla.
Mesnevi hocası,dır deryasıyla,
Dimağ aydınlattı, Mevlana Celal.

İlahi aşk ile yandı tutuştu,
Gönüllere sevgiyi oluşturdu.
Kulluğun özünü sundu konuştu,
Gönüller kuşattı, Mevlana Celal.

Dervişlerini saldı, her bir yana,
Aşkın mesajını fısıldayana.
Gönül anlamları çizdi ihvana,
Her an yol gösterdi, Mevlana Celal.

Nice talip geldi, aşkın izinde,
Gönüller nurlandı onun sözünde.
Hakikat güneşi doğdu özünde,
Ülkelere yazdı, Mevlana Celal.

Vuslat anı geldi, Hakk’a yürüdü,
Aşkınla ebedi âleme girdi.
Gönüllerde sevgisi baki kaldı,
Sevdayla yaşattı, Mevlana Celal.

Bıraktı mirası, sevgi bestesi,
Gönüllere huzur veren nefesi.
Anlayan her kalbe şifa niyetine,
Aşkı öğütledi, Mevlana Celal.

Acizane sözüm bir sevgi seli,
Kul Hasan’i der ki, gönlün emeli.
Ondan ders alanlar buldu ebedi,
Gönüller taht kurdu, Mevlana Celal...

Hasan Belek
12 05 25
Akçay