Mevlana Şiiri - Veli Akca

MEVLANA

Su misali kurak çöllere aktın
Geceyi aydınlatan bir sabahtın
Erenler dergahında iz bıraktın
Hakka davet eden bir söz bıraktın

Dikenler içinde biter gül dedin
Ne olursan ol, yeter ki gel dedin
Ey insan fanidir dünya bil dedin!
Ey nefsim ölmeden önce öl dedin!

Bin bir gaflet uykusundan uyandın
Hamdın, piştin, kor ateşlerde yandın
Her daim Allah’ın adını andın
Mazlumlara candan özge bir candın

Kurak iklimde yeşeren ağaçtın
Karanlık gecelere ışık saçtın
İlminle cehalete savaş açtın
Hiç yılmadan zalimlerle uğraştın

Sen tüm yaratılanları severdin
Doğruluğu yüceltir ve överdin
Haktan aldıklarını halka verdin
Hay'dan gelenler Hu'ya gider derdin

Hakka daha yakınsın mezarında
Ölüm düğündür senin nazarında
Yaşarsın dün de bugün de yarında
Ulvidir ilmin de itibarın da

Veliler gönülden bağlıdır sana
İlminin ışığını göster bana
Şu ham gönlümü pişir yana yana
Her daim ruhun şad olsun Mevlana