Mevlam Senden Başka Yok

Gövdem yeni vatandır,
Yüreğim sanki tandır,
Aşkın bana kalkandır,
Mevlam senden başka yok.

'Ya' dedimmi yetersin,
'Hu' dedimmi ezbersin,
Sevdinmi tam seversin.
Mevlam senden başka yok.

Beni güzel ettin ben,
Bu beni de veren sen,
Herbir güzellik senden,
Mevlam senden başka yok.

Gel eyledin, gelmiştim,
Az birşey öğrenmiştim,
Bakıp beğenmemiştin,
Mevlam senden başka yok.

Yok olmuştu bedenim,
Sen oldun bezetenim,
Bambaşka oldu tenim,
Mevlam senden başka yok.

Geldim ki; arıyorlar,
Yolumu bekliyorlar,
Onlardan sanıyorlar,
Mevlam senden başka yok.

Söyledim, dil yetmedi,
Gösterdim, el yetmedi,
Doğruldum, bel yetmedi,
Mevlam senden başka yok.

Gün geçti dile geldim,
Dünden bugüne geldim,
Sevdin, önüne geldim,
Mevlam senden başka yok.

Köle oldum, gitmezem,
Gül kadar incitmezem,
Gel eyle, bekletmezem,
Mevlam senden başka yok.

Ben kim idim kim ettin,
Beni kime yükselttin,
Bana ne hoş lütfettin,
Mevlam senden başka yok.

İznin olsa söylerim,
Sırrı ifşa ederim,
Ki; bilinsin kaderim,
Mevlam senden başka yok.

Barlıoğlu der; Allah,
Tek mabudsun, tek ilah,
En kutsal şey bismillah,
Mevlam senden başka yok.

(MÜHÜRLÜ KİLİT ismi altında toplanmış felsefi şiirlerden > 294-296/412)