Mevlam Biliyor Şiiri - Mehmet Şahan

İnsanlar bürünmüş, kuzu postuna,
Güveni kalmamış, dostun dostuna,
Asla toz kondurmaz, kimse üstüne,
Tozanları Mevlâ’m biliyor dostlar...

Gören gözlerini gaflet bürümüş,
Güzel yüzlerine gıybet yürümüş,
Zannedersin imanları çürümüş,
Olanları Mevlâ’m biliyor dostlar...

Nefsi için, her kılığa girenler,
Hak adına, halka sözler verenler,
Kendisini, halktan üstün görenler,
Görenleri Mevlâ’m biliyor dostlar...

Devletime, yoksuluma, düşküne,
Sahip olmak için, cennet köşküne,
Kula değil, sade Allah aşkına,
Yananları Mevlâ’m biliyor dostlar...

Şahan’ım nefsine uyma sen sakın,
Uzun sanma ömrü ecel çok yakın,
Ne derse unutma emrini Hakk’ın,
Unutanı Mevla’m biliyor dostlar…