Mevhibe Şiiri - Fatih Kök

Dün akşam;
Senden kalan son hatırayıda yaktım
Önce istemedim, titredim ve ürperdim
Çünki ben onu, hep sen diye sevdim
Ama seni azad etmem gerekti
Dumanlarınla birlikte seni
Gökyüzüne bıraktım...

Ay dolunaydı ve yıldızlar vardı
Işık saçıyordu gece senin gibi
Ama geceydi işte, karanlıktı
Dumanlarınla birlikte seni
Gökyüzüne bıraktım...

Hani dün gece yakmıştım ya
Senden kalan o 'son hatıra' yı
Hani gökyüzüne salmıştım ya
Dumanlarıyla seni...

Peki ne yapmalıyım
Ellerinin değdiği her yeri
Gezdiğimiz sokakları, cafeleri
Kulağıma fısıldadığın o ânı
Şimdi yakmalımıyım sence
Bu şehri, dünyayı ve hayatı
Baktıgımız yıldızları ve dolunayı
Yakmalımıyım ha? ... söyle....

Dünya yanıyor, yıldızlar yanıyor
Şehirler yanıyor MEVHİBE
Çıra değil odun değil yürek yanıyor
Bu nasıl bir ateş MEVHİBE

Bak, yaktım işte her şeyi
Kağıttan bir gemi gibi hayalleri
Bu yangının külleri
Senden bir hatıra MEVHİBE

(11/11/2012 ümraniye)