Metro Şiiri - Gülgün Özel

Bir metro soğuğu vuruyor göğsüme
Sıkıntılı dar mekan havası
Ürpertici bir dehliz sonu
Sesi duyuluyor uzaklardan
Önce keskin rüzgarı hissettiriyor kendini
Saçların uçuşuyor
Ve sağır edici bir demir yığını

Hissedememezlik oluşuyor parmaklarımda
Bir an önce nefes alabilmek dürtüsü
Insaniz ya önce nefes
Sonra heves der gibi
Gıcırtısına gömüyoruz hıçkırıkları

Tuttuğum soluğumda
Sen doluyorsun genzime
Gözlerimi kapatıp hayale dalıyorum
Zannediyorum ki çekip alıyorsun beni
Ve bir dünya açılıyor göğsünde
Acıların perdesini yırtarak penceresinden

Metro bu
Soğukluğu hissetmeyen yüreğe dokunur mu?
Olacak şeylerden bahset bana
Olmazlara meylim çoktu

Gülgün Özel
#inci

23 mayis 2018

Gülgün Özel
Kayıt Tarihi : 28.7.2019 01:07:00