Dün yine her zamanki gibi
Dolaştığımız yerlerde yürümüşsün
Oturmuşsun sahil kenarında bir bankta
Bir sigara yakmışsın,uzaklara dalmışsın
Hiç gülmemişsin,yine üzgünmüşsün
Gözlerin bir ara dolu dolu olmuş
Bakışların gözlerimde bir darbe
Tatlı dilin yüreğimdeki ihtilal
Kelepçelendi düşüncelerim
Duygularım sokağa çıkma yasağında
Zehrin damarlarımda volta atıyor
Kalbim ritmini sana uydurmuş
Bazen nefesim kesiliyor
O an beni anıyorsun
Ruhumdaki iskemleyi çekip
Dar ağacında sallıyorsun.
Sonra bir damla su olup düşüverdi yeryüzüne
Yetim kaldı gökyüzü,bulutlar ağlamaklı
Yaprakları dallarında sallanırcasına
Bir kadın canlanıyordu ıssız sokaklarda
Ayakkabısının topuk sesleri yankılanıyordu
Benim dünya saklıydı
Kirpiklerin arasında
Açılınca sabahım
Kapanınca gecem olurdu
Aldığım nefesim
Ettiğim dualarım
Suç sende değil ki,babanda
Keşke o gün,o portakalı yemeseydi
O gün,o saatte,orada olmakta
Senin suçun değildi
Nerden bilirdin martıların
Tam kafama denk getireceğini
Özgürsün
Kuşlar gibi
Durma,uç uçabildiğin kadar
Uçurtmalara arkadaş
Yıldızlara yoldaş ol
Durma,uç uçabildiğin kadar
Söyle yalnız baykuş
Neden korkarlar
Karanlık örtmez mi
Tüm günahları
Ağlayan duvarlar
Sükut eder de
Giderek soğuyorum bu hayattan
Belli ki mevsimim kışa dönüyor
Sanki düşüyorum bu yağız attan
Gözümde ışıklar tek tek sönüyor
Yokluktan bir seda ben varım diyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!