Selam sabahı kestin
Söyle sana ne ettim
Oysa gönlümde tektin
Söyle sana ne ettim
Neydi bilmem niyetin
Sokaklarında çocukluğum,
Hatıralarda kaldı ruhum.
İçimdeki bu suskunluğum
Benim gönlüm yara
Senin bahtın kara
Kızılay’da buluşur
Sakarya’da takılırdık
Tostları elimize tutuşturur
Soluğu Tunalı’da alırdık
Asardık dershaneyi
Çağırsan gelirim hemen,
Bir kelamın yeter bana.
Çok şey istemem ben senden,
Bir selamın yeter bana.
Yıllar geçti üzerinden,
Azrail’in nefesi ensemde,durulmuş damarımdaki deli kanım;
Ne kadar yandım desemde,hep çiğ kalıyor bir yanım…
İki oda birde salon
Parmaklıksız iki balkon
Altı üstü kara beton
Küçük bir evimiz vardı.
Önü arkası bahçeli
Düzlük değil yokuştayım
Dünya denen boşluktayım
Ne varlıkta yokluktayım
Zerre kadar bir noktayım.
Hem yakın hem uzaktayım
Uğrunda bir ömür tükendi,bitti
Mızrabın telime değmedi gitti...
Al bohçanı gidelim
Şeherlere göçelim
İki de bebe edelim
Kız sen bi “he” de yeter
Ne abinden korkarım
O güzel yüzün
Yine hep hüzün
Gelsin gündüzün
Gecen tükensin
Ufukta gözün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!