Gitmek...
Çekip gitmek
Bir başka diyara
-Gidenin dönmeği-
İstemesek de
Bırakmak geride ne varsa
Kıraç köylerde,
Su hayattır.
Hayatı omuzlayan yalın ayak köylü çocukları
Oyun sanırlar ırgatlığı.
Erkenden,
Gün doğmadan başlarlar oyuna.
Ankara,
Hergele meydanı
Saat sabahın beşi.
Dizilmişler hamallar
Ellerinde azık,simit..
Avuçlarının içinde sarma cığara..
Akdeniznin yangın sıcaklığı
vurmuş tenine
sessiz ama cüretkar
Saklanmış cazibe
kızıl dudaklarına
Özgür
Doğum sancısı çekiyor dünya
Gece, sabaha
İlkbahar, yaza gebe
Geçmiş, unutulmaya mahkum
Gelecek, umutla beslenmeye muhtaç
Doğum, ölüme gebe
RİCA
Öl de bana
Git deme
Senden uzaklara gidemem
Hep başucunda
Ellerin ellerimde kalsın
zaman, sabıkakız bir hırsızdır bizde ne varsa çalan...
Aşk, yaşandıkça yok olan,yosa aranan...
İnsan, kendini tanıyamadan ölendir.
NE YAPMADIK ELDEN GELEN
“Bir şeyler yapmak gerek” derdin hep
Bir şeyler
Değiştirmek için yurdun dört bir yanını
Bir şeyler yapmak gerek
Kendimle cebelleşiyorum
Dört duvardan ibaret odamda
Yegane
Bir mum yanıyor,karanlığa inat.
Ben değil
Bir mum yanıyor…
NE ZOR “SEN”
Salınıp geçmek kolay önümden
Gel de bana sor
Gördüğümde içimde eriyen
Eridikçe içimi eriten seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!