Metin Beyazlı Şiirleri - Şair Metin Beyazlı

Yaktın beni kül ettin ateşinle kavurdun
Attın rüzgar önüne küllerimi savurdun
O masmavi gözlerle beni kalbimden vurdun
Yaktın aşkın oduna küllerimi savurdun

Gönül bağlandı sana bilmem ki neye yarar

Eğdim boynumu Rabbime, ismi vird oldu dilime
Gece gündüz andım onu, doyamadım lezzetine
Yapıştım ben sebeplere, derman aradım derdime
Derman senin, dert senindir, kul olmak tek hedefimdir

Yalvarırım yüce Rabbim el açtırma başkasına

Seviyorsan bu vatanı
Yönel oku sen kur’an-ı
Nolur üzme gel atanı
Sen hakkıyla kur’an oku

İnmemiştir ölülere

Kulaklar sağır olmuş gozler görmez kör olmuş
Ehli küfrün vicdanı kin ve nefretle dolmuş
Müslümanlar uyuyor uykudan sarhoş olmuş
Bin parçaya bölünmüş Ümmet ruhu kaybolmuş

Vahdetimiz bozuldu kollarımız kırıldı

Aç gözünü ey insan uyan uykudan uyan
Seni asıl sen yapan yüce kurana dayan
Zalime boyun eğme mazlumlardan yana ol
Göğsündeki imanla kendine gel ve doğrul

Uyan artık uykudan namertlere kul olma

Keyfiyet yönünden üç tür insan var
Kalbi taştan katı İnsan-ı câhil
Kafası karışık ufkuysa çok dar
Kalbi taştan katı İnsan-ı câhil

İnsanlık anlamaz hakikat bilmez

Rabbe giden yol ne güzel
Terkeyleme kıl namazın
Kıyamda ki kul çok özel
Terkeyleme kıl namazın

Huzura varınca gece

Aşkın ateşine yandıysa gönlüm
Gönlün yanışından bilmem kime ne
Hakkın yollarında bittiyse ömrüm
Ömrün bitişinden bilmem kimene

Zalime baş kaldırıp tepki verdimse

Affına sığındım kapına geldim
Kapından geriye çevirme beni
Iblisi taşlayıp nefsimi yendim
Kapından geriye çevirme beni

Şaşırtma yolumu doğruya ilet

Gufran kapısından çevirme beni
Affına sığındım kapına geldim
Affeyle ne olur tüm geçmişimi
Beyaz bir sayfayı açarak geldim

Asla umudumu kesmedim senden