Niye böyle alev alev yanıyor dünya?
Acı, keder, gözyaşıyla kanıyor dünya…
İnsanoğlu gide gide çıkar da aya
İnsanlığı kıvranıyor ayakaltında…
Çocukların gözyaşını silebilseydik
Bir karanlık kuyudayım
Güneşim yok sensizim ben
Çaresizim çıkmazdayım
Yıkılmışım kalmışım ben
Sensiz küle dönmüşüm ben
Ardına bakmadan bırakıp da gittin
Beni paramparça geride bıraktın
Kalmadı mecalim yıllar alıp gitti
Ümidi hayali geride bıraktım
Aşkın alev alev yanıyor sen yaktın
Doymadım
gülümseyen yüzüne
Duvardaki resmine
O ılık nefesine
Sen gittin duvarlar ıssız kaldı
Sisli yağmurlu bir günde
Gözlerime dolan sensin
Bir kuş gibi gökyüzünde
Uçuşup kaybolan sensin
Yüreğimi çalıp benden
Gökyüzündeki bulutlar bana seni fısıldar
Hayal oldu, yalan oldu içimdeki umutlar
Güneşim oldun günüme, ayım oldun geceme
Bir nazlı kelebek gibi ışık ol pencereme
Vazgeçmişim hayatımdan tek ölüm paklar beni
Son defa sarıl bana
Yüreğim senle dolsun
Sevgilim gidiyorsun
Yolun hep açık olsun
Bir gün yüzü görmeden
Yıllarım ziyan olnuş
Gençliğim heba olmuş
Sorma bana ne olmuş da
Ne olursa olsun be!
Sorma bana güzelim
Sus söyleme gideceğini
Yarına kalsın ayrılığımız
Tek bir gün daha nefes alalım
Haram olmasın yarınlarımız
Sakın unutma anılarımı
Eskisi gibi yine öyle kal
Hayat denen bu zor yolda
Yürüyorum hiç durmadan
Tek başıma
Geleceğimi kaybettim
Kırık kalpler sokağında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!