Sahibiyle beraber yaşlanır evler
Beraber ıssızlaşır çocuklardan sokak
Doğrulur bir acıdan kaldırım taşları
Köşede köhne bir bakkal
Söğüt ağacı
Evlerinin dış kapısında soyunurlar
Sokakta kalır kovalamaca
Zamanla buruşur düşleri
Pazar çantasını ardında sürüklemek
Sabahları taze ekmek
Küçülen, yaşlı adımlarlıyla
Asfalttaki yamalar kadar sancılı
Yıllanmış çatılarda papatyalar
Her sokak bir insanın başlangıcı
Bir insanın sonu
Balkonsuz evler
kovulan sardunyalar
Unutulur avlular, asmalar yıkılır
Eski acılar üstüne kat çıkılır
Ne zaman girsem oraya
Yerleşik Yabancı’yım
Kendine bir pıtrak!
Yüzüne yakışır mıydı sokağın?
(Zalifre Yazıları, Nisan 2010)
Aslıhan TüylüoğluKayıt Tarihi : 24.9.2010 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İzmir'de bir sene kadar yaşadığım sokak...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!