methiye Şiiri - Emre Ozoran

Bir kalemdir bazen duyguları yerlerinden oynatan,
Bir arzudur belki düşüncemi saptıran saksağan.

Tanrıların özelliklerini verdikleri görülmemiştir de,
Sen değildin herhalde, kalemi verdiğinde

Eğer bir tanrıysan ben müridin değilim,
Müridin olsaydım, saçmalık eder miydim?

Sevindim mutlulukla ama kalem gelince ele
Kaldı da bir soru aklımda “kalem onun mu hele? ”

Aklımı karıştırdı mantıksızlıklarım,
Sen öyle istemişsin ben niye karışayım.

Bilmem ki var mıydı daha güzel bir hediye
Gözle görünür, ellenebilir, bu devirde?

Bilmem kalem, içi kuru, uğursuzluk mudur?
Yoksa edebiyatıma farklı bir hava mıdır?

Yanılma sakın bu seni öven şiir,
Ne bir karşılıktır ne de bir ücrettir.

Düşünmezsin zaten sen, öyle gelmez aklına
Benim aklım karışık saçmalarsam adırma.

Yavuzoğlu sevindi, bu güzel hediyeyle
Kitap yazmak istedi bu kara kalem ile