Mete Yıldız Şiirleri - Şair Mete Yıldız

Yanmışım birde o kavurdu beni
Yeliyle çöllere savurdu beni
Felek vurdu birde o vurdu beni
Ele çömert bana kuraktı zaman

Dedimki hayata pembe bakayım

EŞKİYA

Toplamış peşine üç, beş çakalı
Dağlarda yaşarlar kirli sakalı
Mutlular köy basıp evler yakalı
Dağlardan şehire indi eşkıya

HATIRAN OLSUN

Anladım benimle olamaz cismin,
Daima dilimde olacak ismin,
Fazla şey istemem boydan bir resim,
Madem gidiyorsun hatıran olsun.

Sen yoksan yanımda sağa dön, sola dön uğraşırım yatamam.

Ben alışmadım ayrı kalmaya kaldıramam.

Kendimi sensizliğe atamam.

SÖY-LE-DİM!

Kimseden bir makam,rütbe almadım
Şerefle yaşadım,mahcup olmadım
Ölçüyü kaçırıp dibe dalmadım
Sevdimse söyledim,sevmedimse de.

İŞ İŞTEN GEÇER

Başka hayallerle uzak diyarda
Belirsizliklerle iş işten geçer.
Feryadım ulaşır belki duyar da
Dönersin ne yazık iş işten geçer.

Yaylada evleri çuldan,kilimden
Her şeyden haberdar fenden,bilimden
Ne güzel konuşur köylü dilinden
Köylü kızı İlknur hanımefendi

İlk tanıştığımız sanırım güzdü

EMEKLİ

Çalışmış alamamış muradını,
Kara kaderine yanar emekli,
Arar durur giden günün tadını,
Aaah diye gençliği anar emekli.

DÖN GEL GERİ SEVDİCEĞİM

Çekip gitti bak kızımız
Barışmadı yıldızımız
Boşa gitti tüm sızımız
Dön gel geri sevdiceğim

BİZLERDENSİNİZ

Bizdeki birliğin tektir nedeni
Dayanışma,dostluk,insana güven
Kültürlü,çalışkan,dürüst,medeni
Çevreye saygılı,toplumu seven