güneş yer gök ve yağmur
ateş etrafında dansını gördük ölü bedenlerimizin
toprak yağmur ve güneş
henüz çürütmemişti
hiç bir yerimizi
böcekler,tırtıllar, kımıl kımıldılar açtılar
ellerim terliyor
yüzüm solgun ve kederli
çocuğum daha
bin yıl yaşamış gibi
yorgunum
koca bir ağacın
Hepimizin mi annesi öldü birden
Niye bu büyük sessizlik
Annemize ne oldu
kim çaldı güneşi gökten
içimizden söküp alınan
annemiz değil miydi
ey ruhumun kocamış tanrıçası
şişirilmiş erdem
sönmüş yüz
vedası gerçekliğin
yitik özüne
ey körpe dünya
gece uzundu
çekirge sesleri vardı bir tek
kendi uçurumuma baktım
kartallar uyumuştu çoktan
kayalarda oyunlar oynadım
baykuşlarla dans ettim
Ey karanlık gök
Zamanın suskun oğlu
nerdesin
Çılgın keklik
Şımarık ebem gümeci
Ve
Ateş
toprağın hırçın oğlu
Ve kül
Ateşten kalan son anı
Son öpücüğü zamanın
Ateş söner
Ölüm çiçek açmış
Bir hastanenin son katında
annemin yüzünde kara bir iz
bir korku bir telaş
bende gitme anne bile diyemiyen
korkak bir çocuk pısırıklığı
derin deniz
yorgun nefes
demin dedim
deniz derin
nefes yorgun
adam
Kış bittiğinde
ormanda karlar erir
hayaletlere döner ağaçlar
dallar
bir şiirin bitmemiş dizeleri
orman sokaklarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!