Açlık........
Soğuk ve manasız
hepsi hepsi
iki hece
ama
tarifsiz bir acizlik
Baba olduğunda anlarsın
elbet yollar ve yıllar
ayırır seni
günün birinde
gözümün bebeği dediğin
biricik oğlundan…
Baba olduğunda dokunursun
yüreğinin en kuytu köşesinde
onun kocaman boşluğuna ve
aldırmadan edemezsin
dağılışına
arsız bir kanser hücresi
onulmaz bir yara gibi
vücüdunun dört bir yanına …
Hayatının en uzun
en sonu gelmez
karanlık bir gecesinde
kanına susamış bir sessizliğin
beyninin orta yerinde
bir cehennem ateşi gibi
uğuldadığını
bir azgın köpek gibi
uluduğunu
duyarsın….
Beni sorarsan eğer ben
Bir dağ görmek istediğimde
başı bulutlara değen
hemen dönüp uzun uzun
babama bakarım,
En ateşin yaz günlerinde
Denizlere açılmak istersem
engin ve cömert denizlere
babamın gözlerine dalarım
onun yeşil ve serin gözlerine
ve olur da bir gün
ümidimi kaybedip
Bir el görmek istersem
omzumu tutan sıcacık
babamın ellerini ararım
o çocuk ellerimle…
Ve her çocuk gibi ben de
onun ayak izlerinden
tıpış tıpış yürürüm
varmak istediğim yere…
Onu benim babam yaptığı için
binlerce teşekkür olsun
babamın doğduğu güne…..
Ah İstanbul!
Vapurların martıların camilerin
en güzelini insanların
sinende saklarsın...
Gecenin ayazında bir adam
Paltosunun içinde çocuk
Ve öksüz ruhunun ağırlığı
Yerin merkezine çekerken
Genç bedenini yorgun..
Ve kan çanağı gözlerinde
Sakın bakma ardına giderken
görme sefil ve düşkün çaresizlikleri
kan kırmızı gözlerime tebelleş olan
sızma istemem son kez
o gözlerden yüreğimin en savunmasız
en kuytu köşelerine…
Sevgilim! derdi ikisi birbirine bir zamanlar
kıymetliydiler herşeyden herkesten
birbirlerinin gözünde
ve genceciktiler öyle ki
iki taze fidan, tenleri ayrı ruhları tekti
elleri dayanamazdı ellerinin yokluğuna
Vakit akşamı buluyor yine
kuşlar dönüyor artık yuvalarına
yavruları doysun diye çırpınan kuşlar..
trafik akıyor canlı ve çevik
bir acele içinde tüm insanlar
koşuşurken bir kez bile durup
Bir güzel günümüz daha bitmekte
buram buram hasret
ıtıl ıtıl sevda
yüklü bir günümüz daha
terketmekte bizi
ağır ağır sindire sindire…
Hercai menekşem
bükme boynunu
bir güneş batarsa
doğar öbürü
yıllar geçse
ömür bitse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!