Gönlümdeki hazan yağmurları neden dinmiyor?
Bu günahkâr bakışlar neden durulmuyor?
Silinmez izler çehremde bir bir derinleşiyor,
Eski yaralar ne için kapanmak bilmiyor?
Neden kurtulamıyorum şu acının gergefinden?
Yıldım artık hayat denilen iğrenç şeyden.
Sanki yaşamıyorum,
Sanki çoktan yitirmişim hayatımı çelimsiz bedenimden.
Yalpalayan ömrümün gitgellerinden.
Ölüm müdür şu baş döndüren çıngıraklı ses?
Kulakları delen, başları ezen katranlı bir kafes,
Yaşam mıdır dört duvar ardında boğulan nefes?
Çığlıklı damarlarda kaybolan heves.
Hüseyin Şen
25.05.2023 İstanbul
Kayıt Tarihi : 25.5.2023 14:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve şiir yazmaya devam çünkü kaleminiz yenilikçi çok güçlü.
Saygılarımla…
"Gökyüzü inadına mavi,yaşamak inadına güzel."
Selâm, saygıyla...
Mavi ve gök yüzüne gönderme yaptığım bir şiirim vardı onu hatırlattınız Nilüfer hanım bir gün paylaşırım belki:) eksik olmayın saygılar...
İnsan dayanamayacağından fazlası verilmezmiş unutmayın :)
Belkide tam tersidir? Yaşam fazla abartılıyor sanki?
Ölmekte çözüm değil elbet, ne biliyim ne yandan bakarsan bak berbat
TÜM YORUMLAR (7)