Metamorfoz. Şiiri - Servet Alkan

Sevgi ile kin
Varlık ile yokluk
Güzel ile Çirkin
Cennet-Cehennem
Birbirine muhtaç,
Kardeş Sevdiğim….

Nerde olursan ol
Mutlaka dengeliyor
Birbirini..
Yaldızlı düşünceler de..
Yer değiştiriyor Sadece
Bazen Hasretin Adı
Esmer oluyor..
Bazen de
Esmer kendisi Hasret…

Her sevginde
Binlerce uzaklaşmak
Acını benliğime işlemek..
Her Kin’de
Binlerce istemek seni
Akıl denen nesneye raptetmek
Varlığında uzaklaşmak
Yokluğunda yakınlaşmak… !

Her Gelişin de küçüldün
Biter sandım.
Büyüdü hasretin Gidişinde..
Seni
Yoklukta büyütüp
Varlığında Öldürmek
Yüreğimde…..

Her Çilede Cennette
Düşlemek seni.
Her Yakına gelişinde
Cehennemden kaçar gibi
Kaçmak senden…

Vurabilsem seni
Bir Gece yarısı sessizce
Unutabilsem;
Kömür rengi Sevdanı
Bitse yürek yangını
Tükense ağır aksak umutlarım..
Ne Acı;
Bitmez ki…
Ömür geçer, böyle işte… !