Metaforlar Şiiri - Onur Yılmaz 2

Seni görmek;
Cenneti görmek gibi.
Hep orda olmak istersin hiç ayrılmamak.
Büyülenmem desem de inanma,
Bir kez görmek yeter,
Nutkum tutulur, fikrim bulanır.

Seni düşünmek;
Ölümü düşünmek gibi.
Öyle uçsuz bucaksız ki.
Ne başı var ne sonu,
Bir kez düşünmek yeter,
Sonra gene sen hep sen.

Seni duymak;
Ezanı duymak gibi.
Dinlediklerim sessizlik olur,
Sessizlikte bir sen olursun.
Bir kez duymak yeter,
Zihnim susar, gönlüm dinler.

Seni sevmek;
Kendini sevmek gibi.
Ne yaparsan yap gene seversin.
Başkası hep eldir, hep uzak.
Bir kez sevmek yeter,
Gündüz hayalim olursun, gece rüyam.

Seni hissetmek;
Gurbette olmak gibi.
Evim aklıma gelir hüzünlenirim,
Hep özler, orda olmak isterim.
Bir kez hissetmek yeter,
Sonra evim olursun, yurdum olursun.

Sana dokunmak;
Aynaya dokunmak gibi,
Geri dönüşün olmaz senin,
Ancak, teneşirde silinir izin.
Bir kez dokunmak yeter,
Gönlüm hep iz, hep yara

Seni öpmek;
Günaha girmek gibi,
İstesem de istemesem de,
Alırsın aklımı, girersin gönlüme.
Bir kez öpmek yeter,
Ben sen olurum, sen benim olursun.

Onur
Yılmaz