Mesut Sütçü Şiirleri - Şair Mesut Sütçü

Yüzünde hüznü gördüm bu mevsim
Geçtin içimden sonbahar gibi
Gözlerin aynalarda kırık suret
Yüzün hüzünleri yaralar gibi

Tenimi kesiyor sesindeki hıçkırık

Adamın elinde çiçek,
Bir yürek
Dilinden yüreği dökülecek
Kadında vahşi bir gurur
İnciten bir ses
Soğuk dudağından

Kendini Öldüren Resim
Ressam bir martı vurdu gökyüzünde
Kan, deniz oldu
Deniz, akşam…
Ressam bir daha vurdu fırçayı
Havaya, suya, toprağa

Bugünlerde sen emsal acılar çekiyorum
Sen emsal gölgeler arıyorum caddelerde
Ağırlığınca acı biniyor üstüme
Ağırlaştıkça artıyor sana susuzluğum
Yağmurlara misal gözyaşlarını bekliyorum

Buğulu camlara bıraktığım izler
Kökü kalbimde olan bir kelime
Adın…

Meydanlar ve kızgın adamlar kadar
Doluyum ben de.

Hoşça kal deme
Ellerin uğurumdur benim
Ellerimin yurdudur.
Hoşça kal deme
Çatallaşır yolum
Dizlerim çözülür yürüyemem

Şüphe, parmak uçlarında yürüyen hırsız,
Beynimde düşüncemi soyan…
Umut, ürkek adımlarla
Köşelerde saklı.
Bir hayal odamda
Muzaffer edalı geziniyor,

Sen bir kabus gibi ürperterek ömrümü
Uykum ve apansız uyanışlarım oldun
Ben ölesiye korkularla
Seni sevmeye cesaret ettim
Ben vardım sevdiğim için
Bende sen vardın hiç bilmediğin

Isırgan otu döşeklerde
Uykuyu nişanlıyorum gözlerime
Olmuyor….
Aynalara “kim” diye soruyorum
Her sabah
Eşkali çıkmıyor.

Yüreğimin çiğ yanısın sen
Ömrümün en güzel zamanısın
Çık gel bir sabah
Gözlerim aşkı tanısın…

Bir çiçekten almışsın adını