SEVSEN DE BİR SEVMESEN DE
Boşuna harcama nefesini
Duymuyor kulaklarım sesini
Gönül aldı senden dersini
Artık konuşsan da bir konuşmasan da
Adın dökülünce kırmızı dudaklardan
Ben taşım, dünyayla birdir yaşım neler gördü
bu başım
Kubbeleri tutmak için başı göklerde gezen benim
Buğdayları un etmek için değirmende ezen benim
ÜLKEMDE BAHAR
Bahar gelmiş memleketime
Yansımış güzelliği her yerime
Yüzüme, gülüşüme, hüznüme
Yüzüm papatya açmış
Gülüşüm gül
Hafiften hafiften bir rüzgar esti
Hışırdadı ağaçtaki yapraklar
Derken ortalığı sessizlik kesti
Anlaşılan vedaya hazırlık var
Serinden serinden bir rüzgar esti
İçini bir üşüme aldı yaprağın
Virgülde kalan cümle gibiyim
Yarı yolda bırakılmışım
Yarımlığın, eksikliğin dibiyim
Çıkmaz sokaklara çakılmışım
Oysa ünlemli isterdim hayatı
YETER Kİ BENDE O GÜZEL BAKIŞINI BIRAK
Hazar rengi gözlerin, gözlerime değince
Sanırım ki içim kıyılıyor ince ince
Nedir bu hal, ne oluyorum? derim kendimce
Yaşamadım böylesini ömrümde daha önce
Sanki zalim bir ressam vücudumda geziyor
Bir ben değil yaprak dahi yorgun düştü beklemekten
Hasretine gün değil mevsim üstüne mevsim eklemekten
Renkleri kayboldu tabiatın; yeşili, sarıyı kahveye teklemekten
Sonbaharda gelecektin kış geçti hala yoksun
YOL 1
Yol olurum sana ey yol
Yeter ki beni ulaştır sevgiliye
Yol ver bana ey yol
Döndürme beni mecnuna deliye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!