Mesut Solak Şiirleri - Şair Mesut Solak

Mazide gizlenip ansızın çıkagelen
Üstünü beyazlar örten çiçek, Kardelen

Bunca zaman neredeydin bensiz ey Nihan
Ezelden beri senlenmişim sanki her an
Ver elini elime geldi işte o zaman

Kaç güz yaşadım bir bilsen
Kuzeyin gün görmeyen
Kuytu köşelerini, içimde
Titreye titreye biriktirdim ben

Hayattan bana kalan

KITMİR
Uykularımı hançerleyenler;
Ninnileri dilsizlere ezberletir,
Sessizliğin müziğini ,
Sağırlara dinletirsiniz.

Mani değildir en koyu karanlık
Gözlerindeki mehtabı görmeme
Hüzünle saçlarına düşen aklık
İlmek ilmek melik örmeme

Mani değildir tarumar fidanlık

Erguvanların açtığı zamanda şarkı olup düştün dilime
Besteledim adını notalarla harf harf kelime kelime
Şiirlerimde temaydın paragraflarımda anafikir
Yokluğunda karanlıktı dünyam hem de zifir
Sanırsın yıllardır zulumatta kalmış kutup kışıdım
Düşüverince yakamozun ruhuma, ışıdım da ışıdım

Öyle bir gel ki, ansızın, şaşıp kalayım
Elim ayağım, sevince gark olsun alayım
Elini elime alıp gözlerine dalayım
Öyle bir gel ki, olsun benim balayım

Öyle bir gel ki dursun ayrılık saati

ÖYLE GİT
Gönül sevda ateşleri içinde yanarken nerden çıktı bu ayrılık
Gel nefesim ol, can ver bu bedene bad-ı saba gibi es ılık ılık
Sensiz bu beden cansız gibi ne ölü ne diri yok bi farklılık
Uzatma zamanı, gideceksen saati ayrılığa KUR da öyle git

PANKART
Vakit geldi gidiyorsun Kardelenim
Mazide gizlenip ansızın gelenim
İnan çarmıha geriliyor bedenim
Bu kalabalık ne diye sormuyorsun

Gözlerimi yumuyorum, karşımda hayalin
Bana bakıp tatlı tatlı gülümsüyorsun
Uykuya dalıyorum rüyamda en güzel halin
Papatya olmuş beyaz beyaz açıyorsun

Uyanıyorum adın düşüyor aklıma ilkin

POETİKAM
Ben bir kelime işçisiyim,
Mısralar örerim,
Şiirler boyunca
Harf harf.
Taş nasıl örülürse