Mesut Öztürk Şiirleri - Şair Mesut Öztürk

Yine hüzünlendiğim bir sabah,
Bu sefer rüzgarlar esmiyor,
Yağmur yağıpta şimşekler çakmıyor,
Herşeyde bir durgunluk var garibime giden.

Bir kuş ötmesi dahi duyulmuyor pencereden,

364 gün hatırlamadık
arayıpta halin sormadık
unutup bir köşede yanlız başına bıraktık
anneler günü icat edip sevgini bir güne sığdırmaya çalıştık
cok akıllıyız ya kendimizi böyle avutup kandırdık
emegine karşılık verebildiğimizi sandık

Parklarda neşeyle oynayan bir oğlum olsa,
Anası gibi güzel, tatlılar tatlısı birde kızım olsa.
Acıkınca geceleri hiç durmadan ağlasa, bize bağırsa.
Allahım ne olur bizimde bir evladımız olsa.

Gönlümüzü, canımızı, gece gündüzümüzü,

Ne umutlarla gelmiştim ben sana,
Sadece güvenmiştim Yaradana,
Huzuru ararken bağlandım ona,
Tuvalet temizlerken Mutlu oldum ben!

Sistemi oturmuş, Teknolojisi bol,

Mehmedi yollarda, dosta intisabında,Emek işleyecek nakışla şiir kitabında,Hali vaktimiz vücu bulursa, icabındaMadde yazmaz ki selim olan itikatındaEyledi gönle neşe, piri selim zatındaTac eylesin edebi, Allah teala katında.
Çoban, sürüsünü sevgiyle koştuğunda, Olgun ozan, gönlü ceşme coştuğundaBaru hüdaya, şiirlerle aska uçtuğundaAdabı malik onda vefa bulduğundaNeşe bulur gönlüm kabul olunduğunda.

Off off yine sabah oldu.
Dün gecede bir türlü ölemedim.
intihar etmenin günah olduğunu biliyorum ya!
Onun için ölmeyi doğal yollardan bekliyorum.
Neler düşünmedim ki?
Arabayla son gaz duvara çarpmayı,

Şu gurbetin ellerinde.
Yanıyorum ağlıyorum.
Anam diye babam diye.
Kaderime yanıyorum.

Yanıyorum ağlıyorum..

Çok zenginsin;

Sıra sıra evlerin, yığınla paran,Kiradaki işyerin, borsa tavan,Lüks arabanın içinde attığın havan,Partilerde dolup taşan dostların yalan.

Sahte sevdalarda harap olan,
Şıp sevdi misali her güle konan,
Riyayı kendine zenaat sayan,
insanlık dışı haller, son bulsun.

Emek verilmeden konmalar,

Sus! Hiç birşey söyleme
Ayrılık vakti geliyor.
Sus! Beni viran eyleme
Zamanı geldi geçiyor.

Ağlamana dayanamam,