Mesud Haray Şiirleri - Şair Mesud Haray

Sevgilim
Bana elcek tokuyursan!
Sözüm yok,
Ancak
Dırnakları çekilmiş parmaqlarımı
Unutma.

Duymadım.
Dayanmadım.
Durmadım.
Dım
Dım
Dım

Doelə çağırdı
Sinek, sineği
O taydan
bir ambulans
Leşi toparlayıp apardı.

Burası kelefçemizin pozurası
Burası yabancı dilde tanişlıq
Leke'gavur','guru'
Bir azı arzı
Bir azı deniz
Burası urmu

İki sevgi durağının
Tam ortasındayam.
Yollar,
Sarmaşık kimi dolaşır,
Doyğularıma,
Yüreyime.

Onun mavı hazere benzer gözlerinde
Silit-silit bakişlar
Ağlayırdılar.
Sordum ne olubdu de
Dediler:
Bir akşam,

Üreyim!

Sişe taxacaqlar kimi acişmada,

Köksüm gaz otaginda öksürmede,

könlümde,
Bin bir felaket yuva düşürüp.
Bu tufağı tağıtmağa
Taş mı
Süpek mi
Seçme kurşun mu

Salkım – salkım söyüt
Salanir kulaklarımızdan.
O kader baş aşağı ki,
Toprak üstün olar bizden
Toprak altinda cöcermek olurmu...?
Geçekden!

Ölürsem
Son bahar olsun
Ne ıstı,
Ne soyuk olsun.