Karanlık gecelerde sisli gözlerine bakarken geçmişimde, şimdi poyraz yemiş yüreğim sükûta tabi…
Senin vefasızlığına tek sözüm kahrolasın ağyar.
Evvel senin derin bakışlarında neler görmeliydim diye arzularken inan kendimde değildim bilesin. Geceler boyu feryadım senin nazarında nasıl duyuluyordu ki sen kâinatı hiçe saydın yeminlerinden ne tez caydın.
Dinle ağyar dinle.
Dinle ki yüreğin söze gelsin,
Gururun sorgusuzca dize gelsin.
Ben, sensiz geçen garip gecelerimi öksüz senelerimden bir bir çıkartırken yetim kalışımın tamamen farkındaydım. Unutmamak her an benimle güneş doğmalarıyla batmaları arasında kol gezdi ve de kolladı yaptığı beni kollarından almaktı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta