Meskenettir yaraşan insana,Çünkü benlik ...

Meskenettir yaraşan insana
Çünkü benlik yaraşır şeytana
Şinasi
Meskenet,uyuşukluk sünepelik,tembellik anlamına alınmamalıdır.Zira tasavvufta meskenet yani miskinlik apayrı bir anlam kazanır.Örneğin Yunus EMRE kendisini bir çok şiirinde miskin olarak tanıtmış bu mahlası taşımaktan adeta onur duymuştur.
Miskin Yunus var yarına,Koma bu günü yarına şeklindeki beyitleri ile meşhurdur.
Tasavvufta meskenet; Hakkın gerçek fail olduğunu bütün kainatta ve kendisinde işleyenin,görünen her şeyin onun bir tecellisi olduğuna,hayal içinde alan veren,giden gelenin Hak olduğuna inanıp,ef’alini,sıfatını,zatını Hakka vermek demektir.Bu neden gereklidir derseniz,varlığın özü kaynağı
tek ve birdir.Özünden uzaklaşan kul,yaratıcısına yabancılaşır enaniyet gözünü bürür,gerçekler göremez,bilemez duruma gelir.
“Onların gözleri vardır görmezler,kulakları vardır,işitmezler.Onlar tıpkı hayvanlar gibidirler,belki daha da sapıktırlar,işte onlar gaafilerdir. (7/179)
Bu hale düşen kişi sırf enaniyet, gurur kibir inat ve isyan kesilmiştir.Adeta Küfrü İnat yüzünden Sırat-ı Müstakim’den ayakları kaymıştır.Halbuki topraktan yaratılan bir kula,enaniyet değil aslı olan toprak gibi tevazu gerekir.Enaniyet,benlik şeytana yaraşır bir haldir.Tasavvuf ehli;
'Bize rahmet yerden yağar.' Sözüyle toprak gibi tevazu sahibi ol ki seninde gönül arazine ilahi rahmet insin anlamında söylemişlerdir.