Bir latin alfabesinde kana bulandı sözcüklerim
Mutluluğu boşadığım çocukluğumdan,
Söğüt rüzgarları taşır ellerim,
Ellerini ne çok severdim,
Bilgeliğini zırh diye kuşanan cahilliğim,
Rutubetli bir akşam üstü soğuk bir katedral kapısında düştü hüzünlerim,
Ve bir kadının saç telinde asılabilirmiş gençliğim,
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta