Bir latin alfabesinde kana bulandı sözcüklerim
Mutluluğu boşadığım çocukluğumdan,
Söğüt rüzgarları taşır ellerim,
Ellerini ne çok severdim,
Bilgeliğini zırh diye kuşanan cahilliğim,
Rutubetli bir akşam üstü soğuk bir katedral kapısında düştü hüzünlerim,
Ve bir kadının saç telinde asılabilirmiş gençliğim,
Ninovada bir kadın yanlızlığına ağlar,
Bekleme beni mesihi kızı kıldığım namazlar yolumu bağlar…
Kayıt Tarihi : 3.3.2023 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!