Meşgale Şiiri - Şevki Çiftçi

Mor menekşe açmış
Sana bakıyor masanın üzerinden
Belki de selam veriyor.
Sen susuyorsun
Odanda eşyalar, ekose perdeler
Vitrin tozlanmış
Sen temizlikle boğuşuyorsun.
Balkonundaki sardunyalar
Pembe beyaz kırmızı
Hiç birini görmüyorsun
Çünkü meşgalen çok
Eşyaların gönüllü işçisi olmuşsun.

Gece olsa yıldız yıldızlar
Gündüz olsa tabiattaki
Muhteşem varlılar.
Dikilip karşına birer birer
Seni selamlarlar.
Bunları anlamak için
Manayı harfi ile bakmak gerek,
Sen manayı ismi ile bakıyorsun.

Biliyorum meşgalen çok senin,
Kendine bile dönüp bakamıyorsun
Hep afaki konuların peşinde
Ömrünü tüketiyorsun.