Her nefeste yanında olmakta mesele
Kaybederken kendimi her seslenişte
Düşleyerek o ana dönebilmekte mesele
Mesele bakarken avucunda ki çizgilere
Hangisinde yollarımızın kesiştiği,
Mesele uzaktayken uzanabilmek ellerine.
Mesele hiç dinmeyen özlem duygusu
Nasıl kavuşacağını bilememek,
Mesele kırpmadan bakabilmek gözlerine.
Bir hiçlikken biz olmaktır mesele
Her gündüz ve her geceyle yeniden,
Sonsuza kadar böylece sevmektir mesele.
Onur Bulut
Kayıt Tarihi : 30.3.2020 03:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Onur Bulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/30/mesele-86.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!