Uyku tutmaz beni şimdi
Yılkı atları gibi
Karanlık bir gecede
Sonsuzluğa koşuyorum
Cırcır böcekleri ötüyor
Radyoda drama köprüsü
Ve ben Ağrının eteklerine
Selanik türküleri döşüyorum
Bütün elementler geliyor aklıma
Ve amentü,
Bilindik bütün dualarla barışmak
Sonra alabildiğine sana karışmak,
Nefesindeki buğuyla silmek, gözlerimdeki bulanıklığı
Ve pırıl pırıl görmek hayatı…
Mesele sadece bu...
Kayıt Tarihi : 29.1.2013 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tamer Üreyil](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/29/mesele-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!