Mesele Şiiri - Gültekin Güllü

Mesele, bir eliften mahrum olmamak,
Bir hakikate bin can sunmaktır.
Yiğit insanlar ne güzeldir,
Kendileri tutsak olsa da ruhları hep özgürdür.

Mesele, varlık içerisinde yok olmak değil,
Yokluk içerisinde var olmaktır.
Aydınlık içerisinde olmaktan öte,
Karanlıklar içerisinde ışık olmaktır,

Mesele, çölde vaha olmaktan öte,
Siyahlaşan kalplerde beyaz gedik açmaktır.
Ne, kim ve neresi olduğuna bakmadan,
Her yere iyilik tohumları saçmaktır.

Mesele, mazlumların yanında olmaktan öte
Zulmün membasını kurutmaktır.
Sevgiliye yar olmaktan öte,
Sevgililer sevgilisine dost olmaktır.

Mesele, imtihanın en zor şartlarında,
Hz. Eyüp gibi sabır taşı olmaktır.
Hz. Ebubekir’in miraca inandığı gibi
İlahi emre, kelime-i tevhide inanmaktır.

Mesele, insan olmaktan öte,
Ahsen-i takvim kul olmaktır.
Okyanusları fethetmekten öte,
Yüreklerin fethi için çalışmaktır.

Mesele, gördüğün bütün haksızlıklara rağmen,
Hiç kimseye adaletsizlik yapmamaktır.
Firavunların, Nemrutların, Ebu Cehillerin yolunu kapatmak,
Hz. Musa, Hz. İbrahim, En Sevgili gibi sıratı müstakim yol yapmaktır.

Mesele, kan kardeşliğinden öte
Ensar ve Muhacir gibi İslam kardeşi olmaktır.
Birbirimize verdiğimiz sözlerden öte,
Alem-i ervahta verdiğimiz sözü tutmaktır.

Sözüne sadık, inanmış, güzel insanlar,
Davalarını en büyük dert, sevgili ve dost bildiler.
Cihanı anlamak için bir yerlere gittiler,
Meseleyi fark ettiler, bir araya geldiler, Cihannüma oldular.