“-evelden iki gonşu garı varımış
gucaklarında da çocukları
baksaları kı;
aşşadan iki adam geliyo
garılar tanımış ve
“-heyvah” çekmişler
çocuklar demişler ki
“-ana bu adamlar kim”
garılar demişler ki;
“-bu gelenner sizin dedeleriniz,
bizim gocalarımız,
hemi de gayınbobalarımız”
peki nasıl oluyoru…
ileri-geri epey tartışmadan,
ileri sürülen cevaplardan sonra
soran verir cevabını
“-bakın hinci
eveli-evelden
harpden başga bişiy varmıydı
yok!
işde o vahtın behrindee
iki ğonşu adam harbe gedmişler
yesir düşmüşler
zamanınan çocukları böyümüş,
evlencek yaşa gelmişler
harbe gedennerden de
bunca zamandır
habar-mabar yok,
şehit düşdüklerine ganaat getirilmiş,”
“-eee”
“-patlama dokuz ay
anayın garnında nassı durdun”
“-hadi hadi”
“-çocuklar birbirlerinin analarını almışlar
böylece noluyoru
…
“-çocuklar birbirlerinin
öğey bobaları oluyollar”
“-bak annadın, aşşadan gelenner
o harbe gedip de yesir düşennerimiş,
yani garıların gocaları,
hemi gocaları,
hemi de gayın bobaları olmayoru mu
yani çocuklarının da dedeleri değil mi”
“-ulen bunca tingozlığı nassı aklında dutarsın
yahaysın valla”
Kayıt Tarihi : 6.2.2007 20:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!