Mescid-i Nebevî’de Bir Kalp

NAAT-I ŞERİF–2

MESCİD-İ NEBEVÎ’DE ’DE BİR KALP

Gittim o kutlu beldeye, yandım nûruna,
Serin rüzgârında aşk doldu ruhuma.
Secdeye kapandım Ravza'nın taşına,
Her zerrem ağladı vuslat duâsına.

Yeşil kubbenin gölgesinde sustum,
Sanki cennet orda, başka yerde yoktum.
Gözlerimle aradım, kalbimle gördüm,
Resûl-i Ekrem’siz bir anı dert bildim.

Gönlüm kabardı, ayrılık vaktinde,
Ayaklarım gitmedi kapısından yine.
Bir garip oldum Medîne sokaklarında,
Adını mırıldandım her adımda, duada...

Öyle çok özledim seni yâ Resûlallah,
Adınla yanar her hücrede sabah.
Ne olur çağır bir gün, sonsuzlukta bile,
Mescid-i Nebevî’de durayım yine.

Bu özlemi yazdı gönlümde bir kul,
Yâr aşkına yanar, hep sana meftûn.
Adı Nûrferah Züleyha’dır bu kalbin,
Sensiz eksik, seninle tam her hâlin...

Yâ Rab, bir kez daha nasip eyle bize,
Kavuştur bizi o nurlu beldeye.
Yarattığın evine, Beytullah’a varalım,
Hira’nın sükûnu, Zemzem’le arınalım.

Mescid-i Nebevî’de yeniden duralım,
Ravza’da gözyaşıyla yanalım, soralım:
"Ey Nebî! Senin kokunla dolsun ciğerimiz,
Bir solukta aşkınla yansın gönlümüz."

Tekrar kavuştur bizi, yâ İlâhî,
Senin evine, Resûl’ün câmii.
Efendimizin mis kokusunu çekelim içimize,
Onun adıyla erelim ebedî huzura, sessizce...

Bu duâyı yazdı bir âşık kul,
Adı "Nûrferah Züleyha" gönlü nurlu, yolun.
Ne makam ister, ne şan bu satırda,
Yeter ki adı geçsin Habîb’in yanında..

Şiir: Nûrferah Züleyha AKTAŞ

Tarih. 27.06.2026
Cuma Günü
Saat: 22:42