Meşaleler Şiiri - Atila Yalçınkaya

Bir tek meşaleler kalır karanlığa,
Avuçlarda birikir bilmem kaç dua.
Sarar bedeni bir heyecan bir heybet.
Dolar yürek hazinesi acının bolluğuna.

Yürek beklentisiz, huzura beklentisiz,
Kahır elindeki bir fukaralık mübarek,
Dil desen suskun son mevsimden bu yana,
Bir anatomi çizilir tüm vurgunlardan,
Kader icra eder işini suhuletle,
Murekkep kurumaz kalemler her daim ıslak,
Yazılır niyetler mahşer yerinde okunsun niyetine.

Elinde iblisten nameler okusa da birileri,
Bilmez ki bu günün yarını var besbelli,
Açılır onlara sol elden verilen defter,
Açılır bir sırlı kutu gibi sonsuz acılar ve dertler,
Sarmalar bir ateş topu tozsuz dumansız,
Kaç gönlü yatkıda çekip gitti imansız,
Aleme kör insanlığa izansız.