Mesafenin Unutulduğu Yer Şiiri - Umut Algül

Dostum Betül'e

İnsanlar bir ağacın gövdesinden çıkan dallara benziyor
Arkadaşlık da ağacın gövdesi olmuş topraktan beslenip
Güçleniyor gün geçtikçe.
Dalları ne kadar uzarsa uzasın fark etmiyor aynı gövdede birleşiyorlar çünkü.
Ve dalları uzadıkça toprağa daha sıkı bağlanıyor gövde
Özlem ne kadar acıtsa da aynı gövdeden besleniyor dallar
Ve özlem ne kadar peşini bırakmazsa o kadar güçleniyor ağaç
Öyle bir kök salıyor ki sonunda
Hiçbir güç yıkamıyor o ağacı

Bir ağaçsak gövdesinden dalları uzanan
Dallar ne kadar göğe uzanırsa uzansın
Aynı gövdeye bakar ruhumuz ve belki de bu yüzden
Mesafenin ve zamanın yenilgisini keyifle seyredebiliyoruz…

(12.09.07/çarşamba)