Afitap sokağı Şiiri - Müyesser Doğan

Yorgun yıllardan gelmiştim sana,
Dünyanın kiyisindan geçip,
Cehennemin dibine düşünce anlıyor insan.
Vebâle bürünmüş cismaniyetin ,
Tepeden tırnağa.
Helallik isteme benden,
Yetim acıma haksızlık olmaz mı bu.
Hem ,
Bu kirli dünya da iyiler nasıl mutlu olur
Hangi terazi tartar bu ağır yükü hem.
Şimdi
Beşinci mevsim yerküreden uzak ,
Kırık bir hayalin evrenin de tükenmez kış.
Ellerin buzdan soğuk,
Yüzün düşmüş afitaf sokağına.
Umudunu dinamik kuyularına atınca sen.
Kendinle bile küsünce,
Barıştırmak kimin aklına gelir söyle.
Bilmem kaç gecedir,
Külden çamura batığım genzime kadar,.
kaç bıçak kesiğii açıyor içtikçe kadehler...
Bir Eyüp Sabri,
Bir Meryem suskunluğu içim de.
Sahi sen iyimisin ?
Bir ömürlük hasret verdim.
Ne yaptın ?