Bu benim sana son şiirim
Artık seni asla yazmayacağım
Sen bende bir kez daha tükendin
Bu gece gömdüm gönlümle seni
İade edilecek neyin var diye
Biri ufuklara yelken açarken
Birisi tarlada ekin biçerken
Kimide demlenmiş çayın içerken
Vakitsizce bir gün gel diyeceksin
Ya diz boyu karda yayan yürürken
Konuşmasın bilmez geveze dilim
Gönlümü aşkınla şakıyan kuş et
Kükreyen öfkemi et dilim dilim
Gönlümü aşkınla sevdana tuş et
Düşmeden de dara seni anayım
Anılarla hayaline düştüm mü
Canını acıtıp seni üzdüm mü
Gelemedim diye bana küstün mü
Ben gurbet elde yim sıladamısın
Geceleri gündüzlere bağladım
Tarla mı bozulmuş tohum mu bozuk
Kimse ektiğini biçemez olmuş
Kırla kırıla gönüller bozuk
Akan su bulanmış içilmez olmuş
Bir solukluk nefes ömür dediğin
Yıldızlara kement attım
Bulutlardan evler yaptım
Rüzgarlardan vardı atım
Şimdi dinmiş yele döndüm
Gezegenler durağım dı
deşilir toprağın bağrı
diner gövdende ki ağrı
duyulur sessiz bir çağrı
ne selam ne haber gelir
Ilık ılık süzülür yaş
Sevgi yalan dostluk yalan
Dost arayan ömür talan
Kırık hayal elde kalan
Ya oyalan ya sende yan
Koşarken ayaklar durur
Martıları seyre dalan
Yorgun gözlerde aradım
Bir balıkçının ağında
Çırpınırken buldum seni
Sahil boyu bana koşan
Gelenler geçiyor sırayla bur dan
Kafile dönmüyor gittiği turdan
Bilinmez değeri kaçıncı kurdan
Uğrak yeri. savaş alanı değil
Deden ninen hani nelerle gitti
Şiirlerinizin hepsi de okunmaya değer güzel eserler. Başarılarınızın devamını dilerim..