İnsan ol insanı sevki (insan?)
İnsanlık buluşsun
İnsanlık bulusuşsunki
Güzel toplum oluşsun
Yıllar kopup gidiyor anlamsızca hayattan
Ömür azalıyor bitiyor gidiyor boynu bükük
Hayatın başındamıyım, sonundamıyım bilmem bilemem
Geride kalan zamanı gizliyorum kendimde sır gibi
Hic kimse bilmedi görmedi yasadıgım bu zilleti
Arkada kalan zaman sadece yaktı yıktı kül etti
Her yer karardı yine gece
Gecelerim yıldızsız,sade
Gündüzlerim geceyle olmuş yakın dost
Aglatıyorlar bulunca beni kıyıda köşede
Onlar ne kadar kıyımsızsa bana
Ben bürünüyorum gönlümün güneşine
Yalnızlıga terk edilen
Hayata direnen
Nasıl desem?
Bana hak görülen
Yalnızlıktı payıma düşen
Neden? bir bilsem
Yarabbi bendemi kabahat yoksa hayattamı
Hayatmı benim yolumu cizdi benmi hayatın
Yoksa hayatla ben ahestemi takıldık
Zaman denen bu yolculuga
İnsanın islamda yeri belli
Yerini tesbitte bilgisi degil yeterli
Bir bilse allahın insana verdigi degeri
Hak derken ortaya çıkmaz bir serseri
Tüm hakları vardır yerli yerince
Hakkını savunması için
Umut kalemim tükendi umutları yazmıyor,
Gönül defteri kırgın,gelecege hiç bakmıyor,
Hayat beni cok yordu,dertlere dert ekliyor,
ilk bahar boşa gitti,ikinci bahar umut vermiyor
Hayatı başarmanın vakti geldi geciyor..,
Bakıyorum hayata beni umursamıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!