Bir bir çöken hayallerimin,
Enkazında ben kaldım
Çocuksu hayallerdi belki de,
Bu yüzden büyümek zorunda kaldım.
Herşey geçti, içimdekilerin,
Bi bardak taşarmış,
Dolduğu yerden,
Çiçekler yaşarmış,
Solduğu yerden..
Ömür öylece geçermiş,
Kaldığı yerden,
İKİ KELİME
Sana dair söylenecek,
Çok söz var verilecek.
Sen sözünde durmasanda
Ben yanında durdum..
Yarınlardan haber verin,
Dünlerimde ne kaldı?
İşte bu yüzden korkuyorum,
Sen gittin, burda ben kaldım.
Sesin kulağıma çalınan en derin ezgi,
Dinledikçe huzur bulduğum,
Gözlerin denizleri renginden utandırır,
İzledikçe kendimi bulurum..
Kalbimin en nadide köşesini
Birgün uyandım,kuşların melodisi çalındı kulağıma,
Adeta şarkı söylüyorlardı.
Usulca gittim, yaklaştım yanlarına,
Hiç bana aldırmıyorlardı..
Sessiz rüzgarın tınısı geldi sonra,
Dilimi sustursam da
Zihnim konuşur durur,
Sessizliğin gürültüsü,
Daha fazla olur.
Duvarlar dinler beni,
Zaten başka kim dinler ki?
İnsanlar hep konuşur,
Yüzüne de ardından da,
Sen ders veriyor sanarsın,
Oda seni düşünüyordur sözde..
İçindekileri dökmek istesen,
Tam göğsüme oturan
Nefesimi yutturan
Sarsılmaz, kırılmaz
Bir taş var gibi..
Sözlerim gönlüme taş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!