Gözlerimin daldığı yerdesin,
Yaşardı gözlerim , yeşerdi dallarım
Benim ilkbahar yüreğim,
Yalnızca sana çiçeklenir.
Tuttuğum dal değilsin,
Sen benim yağmurlu Baharım
Sana verdiğim sözü tutamadım
Sensiz yaşarım demiştim alışamadım
Sen arkamdaki en büyük dağ'dın
Şimdi ben kime yaslanırım.
İçim içimden taşıyor artık
Güldüğümün ertesi bugün
Karanlık mı yine gün.
Sen batırdın dikeni
Oysa ben tazecik Gül'düm.
Ayrılığın ertesi bugün
Kışın Güneş açsada,
Hala buz gibi yüreğim,
Yazın ortasında kar yağsa,
Hala ısıtır güneşi.
İstediğim olmayınca,
Ne olduysa kabulüm,
Ormandaki bir kuş gibiyiz,
Yerimizi yurdumuzu kaybetmiş,
Sanki tutuklu gibiyiz,
Hayat bizi bir kafese hapsetmiş..
Rüzgarın kokusu sinmiş toprağa,
Gecenin Ortası
Yine çarpık kelimelerimin,
Sana doğru geldiği yerdeyim.
İçimde bir burukluk var,
Sana doğru azıcık kıvrılayım.
Yüzündeki buruk tebessüm,
Aynadaki hüznü siler mi,
Bazen güler geçersin,
Peki gülünce herşey geçer mi?
Dünyayı versen yetmez,
Darılır mı hiç toprak ağaca,
Tutunur bırakmayacakmışçasına
Kökleri sarar dört bir yanını
Hiç kopmayacakmışçasına..
Üzülür mü her insan ağlayana,
Sabahın ilk ışıklarına kadar
Kıskanır gündüz geceyi,
Yerini bırakınca güneşe,
Gölgesinde kalır, gecenin.
Güneşin Gölgesinde bir gece,
İçimde taşıdıklarım bana ağır.
Yaşadıklarımın penceresinde,
Yaralı bir kuş durur..
Gönlümün her hecesinde..
Yaz bildiğim hazan olur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!