Aşktan korktum ömrümün yarısına kadar,
Senden kaçtım yılın sonuna kadar.
Aşkımdan korktum seni tanıyana kadar,
Yanlış anlama beni; senin kadar doğru birini görmedim gözümün gördüğü kadar.
Kader belki
O cuma namazına giderdi, ben kahveye.
O camiden çıkmazdı,
Ben eve bile toplanmazdım.
O ortamı bilmezdi,
Evlende kurtulayım, sevdiğime kavuşmanın mutluluğunu yaşayayım.
Seni hayatımdan kovmak için gerekirse kızın ayaklarına kapanayım.
Sen sana yakışanla evlen, ben sevgilimle yaşayayım.
Ben sana hazmettiğim çabayla yaşarım, sen bana nankörlüğünü bilerek ölme.
Hayatımdan çık da huzuru uzakta değil de yanımda bulayım.
Sokak sokak seni arayacağıma, evde onunla uzanayım, kuşanayım ona.
İki sevdiğin eli,
Sevmediğin bir kalp için değişirsen,
sevmediğinin iki eline
Sevdiğinin kalbine hasret kalırsın.
Hata yapmaktan öylesine korkuyorum ki,
sana…
Küçücük bir karınca bile kusursuz değilken, ben mükemmel olmak istiyorum.
Sana bakarken gözlerinin ağırlığı üzerimde,
aynalara bakıyorum:
Sana sözüm söz ki, ben üzüldükçe senin gözlerin dolsun.
Sözüm söz olsun ki, ben ağladıkça senin kalbin burkulsun.
Sana sözüm, canımdan can alırken benden çok senin canın yansın.
Allah’ımdan dileğim, sana ettiğim bu söz bir laftan ibaret değil;
kalbimden döktürdüğün kan, bizim kan davamız olsun.
Geceden geceye deliriyorum…
Rüyalarımda hep seni görüyorum,
Canım yanıyor ama gözlerimi açamıyorum.
Tanrı’dan diliyorum ki, canımı alsın —
Çünkü yokluğunun varlığında
Zaten bir dirilip bin ölüyorum.
Senin lanetin mi bilmiyorum,
Hiç kimseyi sevemiyorum.
Günden güne gelmeni bekliyorum,
Eve girdiğimde senin sıcaklığını hissediyorum.
Sen aşkın gözle yaratılmış halisin,
Ben nasıl bırakacağım seni?
Sen bana en güzel gelensin,
Ben nasıl bırakacağım seni?
Öpüşebilmek için dudakların birbirine değmesi mi gerekir?
Ruhlar, iki ölü bedende öpüşemez mi?
Gözler bakışırken sevişemez mi?
İki kalp uzaktan bağlanınca nefes yine kesilmez mi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!