Bir sen var bende,
Gözlerimde,sözlerimde,yüreğimde..
Bir sen var bende,
Sen dilimden düşmeyen iki hece..
Bir sen var bende,
Yüreğim..
Mühür vursunlar sana.
Vursunlar ki susasın.
Bir daha ağzına almayasın,
Onun adını.
Hayatımın kadını,
Susma! Konuş artık delirtme beni,
Susunca dinmez oldu,beynimin zelzelesi.
Cananda canı ten,tende kan bildim de seni,
Ne diye dondurursun kanımı yüreğimin sesi?
Dönülmez deme bana,konuşma bunu sakın,
Hani gitmiştin sevgili?
Hani bitmiştik?
Soğuk ellerini ellerimden çekerken;
Buğulanmış gözlerimden katreler dökülürken..
Ben içten içe sana gitme diye yalvarırken;
Bir şiir yazdım sana,
Sözleri yüreğimin en ince telinden dilime dökülen
Bir şiir yazdım sana,
İçinde sen geçen,sen diyen,seni isteyen.
Bir şiir yazdım sana,
Sabah ezanıyla ötüşmeye başlayan kuşların yöresinden
Sen benden gittiğinden beri
Ben bende değilim yar..
Bu öyle buruk bir acı ki
Dayanılmaz bir sancı yüreğimdeki..
Sanki...sanki gidişinle karanlıklar; aydınlığımın yerine geçti..
Yarınlarım yok artık; hepsi dünümde gizlendi..
Yanlız hissediyorum çoğu zaman
Keşke diyorum, bitmeseydik..
Hemen atıyorum aklımdan bu zehir zümbelek düşünceyi.
Çünkü bitmeseydi; bu sevda beni bitirecekti.
Sonra ellerimin arasına alıp basımı düşünüyorum.
Aldanmışlığıma yanıyıorum kendi kendime.
Eğer bir okyanus olacaksan sen,
Ben okyanusunda salınan bir sandal olmak isterdim.
Boğuşmak dalgalarınla,hoyratça başkaldırmak sana,
Ufacık bir sandal koskacaman okyanusunda..
Sağa sola savrulmak fırtınalarında,
Senin sevda okyanusunda batmak en dibe kadar.
Sevgili;
Sığınabileceğim tek liman sensin.
Koşar adım ilerliyorum sana çıkan tüm yolları,
Senin yolların engebeli,
Senin yolların soğuk,
Senin yolların yüreğim kadar buruk sevgili..
Gittin!
Halbuki geldiğinde gitmem demiştin..
Ama bak,şimdi gözlerimde bittin..
Gör bak haline! Revan oldun,gittin...
Birdenbire yaktın sevdayı,kül ettin,
şiirlerin çok güzelll