Mertçe Bir Sevda Öyküsü Şiiri - Faruk As

ve zamandan budadım yılları..
sana adadım
yüreğimin döküldü kıyıları
kuru yaprak gibi döküldü günlerim
şimdileri sonbaharı yaşıyorum ben
canıma susadım..

gün gelir her yürekten bir fırtına geçermiş
benden gerçeni esmer bir kurşun
hani yaralı kanadıyla yükselip
acıları gökyüzüne sermiş
sonra yere düşmesi gibi bir kuşun

artık gözlerimi ufuklara diktim
yaklaşıyorum gibi sona
sanki dokunacak gibiyim sana
titrek ellerimde çiçek yok belki
yüreğimde korkudan yok eser
yalnızca delikanlı dilimde
bir beddua
gün gelir
bu sevda seni de yok eder

ve şimdi
anılarımı bu suskun şehirden
seni bu küskün şiirden budadım
vasiyetimi yazdım çoktan
bedenimi kurak topraklara
ruhumu sana adadım
şimdi bu veda tebessümüm sanadır
rüzgarlar senden yana..
birgün yağmur düşerse bu dağlara
sen sevdamın en 'GÜZİDE' gülü
yolun düşerse bu dağlara
bil ki
başucunda açmanı ister bu ölü..