bir morg soğukluğu var hislerimde
anlamayıp etrafa püskürdüğüm
bir solgun çiçek var en içimde
kendi ellerimle öldürdüğüm
bir sorun var hayat zincirimde
gelişinle çözülecek herşeyiyle
bugün pazar
ağlamaklı uyandım yine
seni gördüm aslında
karşıya giden bir otobüste
en arka koltukta yanyana
gözlerinin içine bakıyordum
bazen sığmıyor aklıma yaşam
nasıl bu kadar güçsüz olmuşsam
bir kenarda ölüp durursam
bilki sendendir
iki kelime edemez nefesim
kör kütük olmuş bedenim
Bazı günler eve gelmiyorum
İş çıkışında fincanımla oturuyorum
Kahve için değil
Eşlik etsin diye bana
Boş bir fincan
İçi dolar diye
bu ilk yalnız akşamım değil
delirip seni düşünmediğim günler hatrına ilk
belki gelirsin diye beklediğim, hep
kafamı yastığa koymadığım bütün günlerim
öylesine çaresiz ki yokluğunun akşamı
geceler evimmiş gibi, gündüzleri
Gidiyorum ama bilmiyorum
Yolun sonunu belkide gittiğim yolu
Kaybolmuş düşlerin içinde
Sağa sola yalpalanıyorum
Üzerimde eksikliğin ağırlığı
Cebimde son dalım
Bıraktığın bir tutam kokunu
Çekiyorum içime
Canımı okusada sana sarılamayaşım
Aklımı kilitlese de özlemin
Seni arıyorum
Aklımda çalan ayrılık şarkıları
Tüm neyim varsa tamamı
Beni ben yapan her anı
Birlikle başardığımız zamanı
Sende bıraktım sevdiğim
Sabaha mutlu uyanışlarımı
Kimilerine göre bir tutkunluk düzeyidir
Bendeki sen
Karşıma ilk çıkışını, ilk görüşümü
Ardından baktıklarımı
Nedensiz bir tutkunluk olabilir mi hiç?
Olamaz
İşliyorum seni her satır başına
Nasıl gelsin aklım başıma
Aklımın odalarını sana vermişim
Yerim yurdum bana verdiğin
Sevgin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!