Yağmur yağdığında aklına şarkılar gelen kadın
geliyor mevsimin
aç pencereni, rüzgar beni de al
yazları herkes şımarır
sen ellerin üşürken yürü ıslak sokaklarını yeniden
şehir aydınlansın seninle
Karanlıkta bekleyip sana bakıyorum
bir bedeli olmalı ömrümün
yanan ruhum yasadışı olsa da
tek bir çığlığım
soğutmalı dünyayı..
bu denli ısınmamışken henüz,
Sen gül.
kış soğuğu sise gömsün şehri
kar beyaza boyasın geceyi
şarkılar demlensin, sokak lambalarının ışığında
sen hep gül.
Siyah neden gökkuşağında olmak istesin ki
gece tamamıyla ona aitken
ve her sabah doğurabiliyorsa
güneşi
aynı güzellikle alıyorsa tâ içine
yıldızlarla dans edebiliyorsa
Hikayemiz bitti
başka bir hikayede buluşmak umududa bitti
hikayeler uzun ve hüzünlü
sonu hep yaralı
sen ile ben hikayesi..
belki bir şiirde buluşuruz
Memleketim,
esen rüzgarlarıyla geceme düşen hüznüm
senin kokun saklıdır kitabımın ortasında
kırmızısındadır aşkın şarabı
akan nehirdir kadınlığından içtiğim su
öptüğüm denizlerdir sana hasretim
Acımamışlar.
hiç acımamışlar.
ne bulut bırakmışlar
ne çocuk.
ne bahar bırakmışlar ne de yolculuk.
zulmü yurdumda unutmuşlar!
O denize açılan ellerin
açılan denize o ellerin
ellerin açılan o denize
denize açılan o ellerin
o
deniz
Ben bir kelime bir çınar
kapkara günahlar ördüm..
bu eller benim ellerim
benim ellerim kirlendi ellerinde
kan kusarım geceye nehir nehir
akar volkanlar bu çatlak ovalarımıza
Yeniden
güneşli tarlalarda gezinmek isterdim
çocukluğumun akşam saatlerinde
buğday başakları bana türkü söylerken
ağlamak isterdim bozuk bir saatin sarkacına
bir ses duymak isterdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!