Mert İnsanlar Kalmadı Gayrı

Çok insan değilmiş sözünün eri
Çark edip dönüyor kavlinden geri
Sözde durmuyorsan söz verme heri
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

Sabır her insanın ekmek aşıdır
Söze sadık kalmak er'lik işidir
Yalan söyleyense namert kişidir
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

Bilen bilir ahde vefayı sözü
Alttan altta bakıp pelertmez gözü
Hak'tan gayrısına çevirmez özü
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

Her giren bağımı eyledi talan
Verilen sözlerin hepisi yalan
Ben oldum sonunda geride kalan
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

Değer vermem daha ikrara söze
Hemi tatlı dile hemi de öze
Bağrımda ki yangın dönüştü köze
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı

Der Durak'ım çekin boynumu dar'a
Zalimler yaşasın ölsün fukara
Zaten hep yek geldi attığım zar'a
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı