Puslu bir kasım sabahında tanıştım toprak evlerinle
Gökyüzün ağlamaklı, ince bir rüzgar yüzümde
Aha bürünmüş asırlık yüreğinle
Sen ey Diyarbakır! gözyaşlarınla karşıladın beni
Sakız satan çocukların tuttu önce ellerimden
Döküldü yirmi yıllık ömrüm gözlerimden
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Güzel ve içli bir anlatım. Yürek burkan ve hüzünlendiren bir şiir.Tebrik ederim Sayın Harun Erdoğan. Ayrıca Anadolu Şairleri ve Ozanları grubumuza hoş geldiniz.
Canım yandı şiiri okurken..... Eksildim, ufaldım sanki ben de, aynen şairin olduğu gibi...
Oysa Diyarbakır... Kalesiyle, surlarıyla 'damgamızı vurduğumuz' şehir.. Bizim olan, bizim kalacak olan.. Tıpkı Bingöl, Hakkari, Şırnak, Van gibi... Erzurum, Trabzon, Edirne, İzmir, Muğla gibi...
İçimize sokulmuş 'emperyalist güçlerin kiralık kaatilleri' nereye kadar taşır kirli ellerini.. Nasıl koparırlar 'etten tırnağını?'
Şiiri ve şairini kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta