Sevgili peygamberin can ciğer torunuydu,
Kerbela da vurdular şehit oldu Hüseyn’im.
Ali’nin geleceği, Fatıma’nın nuruydu,
Kerbela da vurdular şehit oldu Hüseyn’im.
Küfe’liler götürüp halife olsun güya,
Ehli Beyt’i sahrada hasret koydular suya,
Kara eller ansızın düşürdüler pusuya,
Kerbela da vurdular şehit oldu Hüseyn’im.
Kan gölüne çevirdiler Kerbela taşını,
Ehli Beyt’e kıydılar sormadılar yaşını,
Yezid’e gönderdiler Hüseyin’in başını,
Kerbela da vurdular şehit oldu Hüseyn’im.
Kuvvetli bir orduyla Yezid’in uşakları,
Vurdu kadın, kızları, öldürdü çocukları,
Hüseyin’in al kanı doyurdu toprakları,
Kerbela da vurdular şehit oldu Hüseyn’im.
Yezid makam aşkını çevirdi işte kine,
Kılıçları kaldırıp saldırdı kutsal dine,
Erdinç bak nasıl kıydılar şahımız Hüseyn’e,
Kerbela da vurdular şehit oldu Hüseyn’im.
Kayıt Tarihi : 15.1.2009 12:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdinç Tip](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/15/mersiye-huseyn-im.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!